ციცაგის ასულს


1

დაჭორფლილი ყვითლად მეფისქალები,

ახალგაზრდა ბატონიშვილს ელიან;

მათი ფიქრი ზაფხულივით მწველია.

მოლოდინში ჭლექი მეფისქალები

გაჰყურებენ გზას მიქანცულ თვალებით -

თმახუჭუჭას ელიან და ელიან:

ქარვას ჰშლიან ჩუმად მეფისქალები

ბაღდადებში ბატონისშვილს ელიან!

 

2

იღლებიან ფარჩის საბნის სწორებით,

ცხელ სიზმრებში შიშველ უბეს ჰფარავენ;

შარაგზაზე, ჯერ არ მოსჩანს არავინ!

ისევ დაღლა... ისევ საბნის სწორება...

ახ! დურბინდში მარიხს მიესწორება,

მას ტიროსის ქსოვილები ჰფარავენ -

ზურნით მოდის! თავის ამაყ სწორებით

მივეცემით!

და თეთრ სხეულს ჰფარავენ!..


1917 წ.