სულხან-საბა ორბელიანი (ავტორი). - თბილისი, ქრისტ. თეოლოგიისა და კულტ. ცენტრის გამ-ბა, 2004. - 180 გვ.. - ISBN: 99928-0-814-4

ტელეპუბლიცისტიკის პოეტიკა (ავტორი). - თბილისი, სამშობლო, 2002. - 159 გვ.

ნატვრის ხე : მოთხრობები (ავტორი). - თბილისი, მერანი, 1990. - 287 გვ.

ნინოწმინდის ღამე : ლექსები (ავტორი). - თბილისი, მერანი, 1989. - 287 გვ.

გამოკვლევები და წერილები (ავტორი). - თბილისი, საბჭ. მწერალი, 1958. - 435 გვ.

სამგორი : გმირული ეპოპეა მიძღვნილი თბილისის 1500 წლისთავისადმი (ავტორი). - თბილისი, საბლიტგამი, 1957. - 134 გვ.

ძიებანი ქართული ლიტერატურის ისტორიიდან: XVII-XVIII ს. (ავტორი). - თბილისი, საბჭოთა მწერალი, 1949. - 326 გვ.

ლექსები და პოემები (ავტორი). - თბილისი, სახელგამი, 1947. - 527 გვ.

გიორგი ლეონიძე, "საქართველოს ცრემლები", ლექსები, შედგენილი ნესტან ლეონიძის მიერ, გამომცემელი გიორგი ქავთარაძე, თბილისი, 2000, ISBNN99928-0-063-1

დაბადების ადგილი: სოფელი პატარძეული, ახლანდელი საგარეჯოს რაიონი.

1907 წელს გ. ლეონიძე თბილისის სასულიერო სასწავლებელში მიაბარეს. ამ პერიოდში მან თანამოაზრეებთან ერთად ლიტერატურული წრე ჩამოაყალიბა. 1913 წელს მან სწავლა განაგრძო თბილისის სასულიერო სემინარიაში, რომელიც 1918 წელს დაასრულა. 1911 წლიდან უკვე პრესაში გამოჩნდა მისი პირველი ლექსები და წერილები. იგი რედაქტორობდა ხელნაწერ ჟურნალებს "გვირგვინი" და "ფანდური", რომლებიც სემინარიაში გამოდიოდა. 1916 წელს გიორგი ლეონიძემ დააარსა ლიტერატურული ალმანახი "საფირონი". პირველი ლექსი ''მცხეთა" ყრმობის ჟამს გამოაქვეყნა (1911, გაზეთი ''სინათლე"). ერთი წლის შემდეგ ლექსი უძღვნა ვაჟა-ფშაველას, რომელიც საპასუხო ლექსით (1912, დაიბეჭდა გაზეთ ''განათლებაში") გამოეხმაურა პოეტს. 1912 წლიდან ლეონიძის ლექსები სისტემატურად იბეჭდებოდა ჟურნალ-გაზეთებში, თუმცა პოეტი თავისი შეგნებული სამწერლო მოღვაწეობის დასაწყისად 1915 წელს ასახელებდა. ამ წელს დასტამბულ ლეონიძის ლექსებში, წერილში ''ოსკარ უალდი" (ჟურნალი ''თეატრი და ცხოვრება", № 51) და სხვა აშკარად გამოჩნდა პოეტის მოდერნისტული განწყობილებანი. 1922-1923 წლებში იგი "ცისფერყანწელთა" ყოველკვირეულ სალიტერატურო გაზეთ "ბახტრიონს" რედაქტორობდა. ლეონიძე მაინც შორს იყო ორთოდოქსული სიმბოლიზმისაგან. შემდგომ პოეტის ღრმა პატრიოტულმა განწყობილებამ და ქართველ კლასიკოსთა ძლიერმა ზეგავლენამ საბოლოოდ ჩამოაშორა ესთეტიზმს. ლეონიძე თვითმყოფი და ღრმად ეროვნული პოეტია, რომლის ადრინდელი ლირიკულმა შედევრებმა (''ნინოწმინდის ღამე", ''სიმღერა პირველი თოვლისა", 1926; ''მყვირალობა", ''ყივჩაღის პაემანი", ''ყივჩაღის ღამე", 1928; ''ოლე", 1931 და სხვა) იმთავითვე განსაზღვრა პოეტის როლი XX საუკუნის ქართულ პოეზიაში. გიორგი ლეონიძის მოთხრობების წიგნმა ''ნატვრის ხემ" (1962, იმავე სახელწოდების ფილმი - 1976, რეჟისორი თენგიზ აბულაძე) სრულიად ახალ მხატვრულ სამყაროს აზიარა მკითხველი.

გ. ლეონიძე ნაყოფიერად იღვწოდა ლიტერატურათმცოდნეობაშიც. იყო ქართული ლიტერატურის, განსაკუთრებით ძველი ქართული მწერლობის, ქართულ-რუსული, ქართულ-უკრაინული ლიტერატურის ურთიერთობათა მკვლევარი, ძველი ხელნაწერების დაუცხრომელი მაძიებელი და გამომცემელი. 30-იან წლებში მისი ინიციატივით დაარსდა მთაწმინდის მწერალთა მუზეუმი, რომელიც მოგვიანებით საქართველოს სსრ სახელმწიფო ლიტერატურული მუზეუმად გადაკეთდა (ამჟამად გ. ლეონიძის სახელობისა), იგი წლების მანძილზე ამ მუზეუმის დირექტორად მუშაობდა.

წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ. 6.-თბ., 1983.-, გვ.193-194


ორგანიზაციის, ასოციაციის ან ჯგუფის წევრი

საქართველოს მეცნიერებათა აკადემია, აკადემიკოსი


ჯილდოები, პრემიები და პრიზები

1959 - საქართველოს სახალხო პოეტი

















































































მხ. ლადო გუდიაშვილი









































































































1960-იანი წლები


















































































































































































































































































































































































































































































































































































  ოფიციალური სახელი:    გიორგი ლეონიძე
დაბადების თარიღი:    8 იანვარი, 1900
გარდაცვ. თარიღი:    9 აგვისტო, 1966  (66 წლის ასაკში)
დაკრძალვის ადგილი:    მთაწმინდის პანთეონი, თბილისი
კატეგორია:    მწერალი, პოეტი

ბიოგრაფია

ბიბლიოგრაფია


პროზა

დედას

მშობლიურ ხეთა ჩრდილებში

ნატვრის ხე

ჩვენი ჭერამი

თაღრია

ფუფალა

მეეტლე იაგორა

ხვედია

ორი შემოხედვა

სამთო საბალახო

ჩირიკი და ჩიკოტელა

”სახელის მილოცვა”

დეიდა მაიკო

სოფლის შარაზე

ციციკორე

მარიტა

ჩორეხი

ბუნბულა

ამბავი ესტატე ლაფაჩისა


პოემა

სამგორი

პოემა „სამგორის“ პროლოგის ვარიანტი

ბერშოულა

ფორთოხალა


პოეზია

ელეგია

შემოდგომის ფიქრი

ცას

უკვდავება

შავთვალა შველი

შემოდგომა

უხილავის სიმღერა

ვარსკვლავიდან ვარსკვლავამდე

დღეს გადატყდა შენი სალამური

დაჭრილი სული

ლელის

თვალთა ბრძოლა

ტყის ტრიოლეტები

თეთრი დროშა

ლურჯი თვალი

თაისი

თამარ!

მკრთალი იაშმა

საქართველოში (სონეტი საქართველოს)

საქართველოში (სონეტი მეორე)

თავადინა

სონეტი როდენბახს

სონეტი ქართველ ჰუსარებს

26 მაისი

ქართლი

ოფორტი

უცნობ ქალს კაბარეში

ატილლა

ავტოპორტრეტი

* * *

* * * (2)

* * * (3)

საღრჩობელიდან

მზე ტაბასტა

ახალი მთვარე კახეთში

ექსპრომტი ვაჟა-ფშაველას

ლიტანია

ეკლოგა

საქართველო

აზნაურ ასულს

ტყვეები მიჰყავთ იანიჩარებს

მხარე ვაზებში გამოხვეული

ტფილისის სასაკლაო

ბარბაროსული ელეგია

ჩათახი

ვეფხი

ციცარი

ღამე ივერიისა

მთებში

უჯარმის ნანგრევები

შავი ზღვის პირს შავი მუხა

იოსებ დავითაშვილის სურათზე

ძველი საქართველო

ლოჭინის მწუხრი

ძველი ქართული წარწერები

ივრის ღამე

ახალო ქართლო, მიწავ ქართლისა

ვისმენ მაისის სიმთა ხმას

სიმღერა პირველი თოვლისა

ოქროს წვიმა

მზე სად ჩაექანება?

მიყვარს ლაჟვარდის ალმასი

მეცამეტე საუკუნე

* * * (4)

შავლეგო

თუკი ვცოცხლობთ სიმღერების იმედით

მთაწმინდიდან ქარს მოჰქონდა

თბილისური გაზაფხული

როგორც ირემი გამოვარდნილი

ქილილა და დამანა

მზისპირის ნაბანი მინდა

ნინოწმინდის ღამე

„ხელსახოცსა გადმოგიგდებ“

დილა ნარგიზნარევი

შემოდგომა

ბიბლიური ჩვენება

უტრუხუნე

ალექსანდრე ჭავჭავაძის საფლავზე შუამთაში

ზამთარი

მეტივეები

მყვირალობა

წეროს თოვლი

ყივჩაღური ღამე

ყივჩაღის პაემანი

წავა ლექსი და წაიღებს

გომბორიდან

მიყვარს მშუქარი ვაზის ყვავილი

ვაჟა-ფშაველას საფლავზე დიდუბეში

გიორგი ლეონიძე - სულხან-საბას

წიგნი „ქართლის ცხოვრება“

მინაწერი „ქართლის ცხოვრებაზე“

სვეტიცხოველი

თბილისის ოსტატები

წინაპრებს

წვიმა შავ ზღვაზე

მოგზაურობა სამშობლოში

მე ვკითხულობდი „ქართლის ცხოვრებას“

დილა კრწანისის ბაღში

ზამთრის დილა

გათენებისას მერძევე მოვა

ახალი მინდვრების სიმღერები

თბილისის პოეტები

მშობლური, ტკბილი, მოწყალე

წარსული

რა საჭიროა ლექსისთვის ტაში

ივრის პირად

საათნავა

მაშ, რა ვუყოთ, პოეტებო...

ოცნებათა ციცნათელები

სიჭაბუკე და ლექსი ერთია

პოეტის შენიშვნები

ძველი პოეტები

ოლე

ცაში პირველი ნამეხარია

პიიტები ბატისფრთიანი

„დედის პური“ და „პაპას ქლიავი“

ანდერძი

ნიტას

თბილისის განთიადი

ტყუპი იაგუნდები

თუშის ქალი ალავერდობაში

ვაჟა-ფშაველას

მუხა და მეხი

ხეებზე წარწერილი ლექსები

მცხეთის მთებში

სამშობლოს

დავით-გარეჯა

ვუმღერ სამშობლოს

ტოროლასავით შეფრინდი გულში

არწივები

მთები

ქართლის ბაღი

გორი - ქართლის მეთაური

მარად ბრწყინავს სამშობლო

ლექსო!

ვარდი

ავადუღოთ მარგალიტი

პოეტის დედა

სად შეიტყორცნა ჩემი ოცნება

სიმღერა თარზე

„ვეფხისტყაოსანს“

ვეფხისტყაოსანს

ილიას სურათზე

ანგელოზის ფრესკა

მე რომ მიყვარხარ...

თოლია

ტოროლების ოროველი

ნისლები

მაგონდება ჩუქურთმაში ყვავილი

ორი დღე

ძველი წიგნის მწერალი

მეტეხის თავზე

გულს ბუდე არა ჰქონია

პოეტს

დავით გურამიშვილს / ვაჟა-ფშაველას

ნიკოლოზ ბარათაშვილს

სად ინავარდებ...

ბედი ქართლისა

საყურე

მაია, მანანა, ნინა, ეკატერინა

ნინა ჭავჭავაძეს

წვიმიანი დღე...

თუ წავიდა გაზაფხული

სოლომონ ლეონიძე

„დედა ენა“

ჩემი იადგარი

ჯაფირი

ფანასკერტელს

ქართველ ოსტატებს

ვინც სთქვა ქართული ლექსი პირველმა

აკაკის

ჩიტო, წაიღე ეს წიგნი!

ეს წიგნი

ქართლო

ფრაგმენტი

კახეთი

ჰეი, არწივნო!

დავით აღმაშენებელს

დიდ თამარს

არა, არ არი!

მე ახლა მივხვდი

მაისური

სამშობლოს გმირებს

ქართველ ქალს

ქეთევანის წიგნი

შინმოუსვლელო, სადა ხარ?

ქართველი მხედრის ნაამბობი

სამგორი

საქართველო

არ დაიდარდო, დედაო

შინმოსულისა

წარწერა წიგნზე

ბარათაშვილი

ანდერძი

* * * (5)

მესხი ვარ!

ნისლაურა

მესხეთი

ნუთუ?

ივანე თარხნიშვილს

ორი ფრინველი

ზამბახი

ჩემო სამშობლოვ, შენი მეკვლე ვარ!

„გაიპარა ქლიავი“

კომუნიზმის ხარაჩოები

ნუ გათათრდები

გაზაფხული

მე გული წმინდა ვერცხლივით

პატარძეული

აფხიარცა

წარწერა ქართველ მწერალთა სურათებზე

ნეტავ, რა ძარღვი გიტევდა

მზე მარჯნისფერად ისევ ბდღვრიალებს!

ნაკადული

რამ ააყვავა შენი მშვენება?

ბრილის წყარო

გაზაფხული კახეთში

ოქროს ფრინველი

თბილისო!

პატარძეულის იები

სიმღერა

პატარა ქვაო პატარძეულში...

მე მიყვარს

ალამდარი

მხედრის ანდერძი

* * * (6)

* * * (7)

ეს ვარდი

მხოლოდ შენ...

ქართულო სიტყვავ!

* * * (8)

სამშობლოვ!

რემინისცენციები

თელავის ნაკერჩხალი

ელვათა ცეცხლში იჭედებოდა

ჩარგალში

ილია ჭავჭავაძის აჩრდილს

კესანე

არაგვის პირად

სულამით

პოეტს

ახალო ლექსო, მოგელი კვარით

სვეტიცხოველო, დიდო საყდარო...

ლადო გუდიაშვილს

ადგილის დედა

* * * (9)

ჩემი ბაღი

მუხის ფოთოლი

შენი სახელი

საიხვე ტბა

სიზმარი

ლეონიძეთა შორის ვიყავი*

თვალები

ჰყავთ ვარსკვლავები ამხანაგებად

წარწერა ჩემს წიგნზე

ტოპონიმიკა

ჩემს იუბილეზე

მაჭახელა

აკაკის

რა მარგალიტს ვეძებდი...

ეკატერინე ჭავჭავაძეს

მთვარის ჩრდილებში

რუსთაველს

„ჩარი-რამა“

ვაზის რტო

აკაკი წერეთელს

დგას საქართველო ვარდის თაღებით

მე მოვდივარ ყანებიდან...

ბაზალეთის ლერწმოვანები

დოღზე

მაინც არ გავცვლი

შენი თვალები ნუშისებური

ხალიჩის მქსოველი დედაბერი

მაშინ

გოგონა

წიწამური

* * * (10)

ვაჟა-ფშაველა

შენ და სვეტიცხოველი

ბარათაშვილის წმინდა არაგვო

ელეგია

მამულიშვილი, ქართლის მხატვარი

ქართული სიტყვა

ზღვა და მედეა

აჭარაში

ჩამობრიალდი, ჩემო არწივო!

...თუ ძმობა არი ჩვენი სარდალი

ცივწყარო

ორბი

ვარ სიყვარულის პრომეთეოსი

გვაქვს უთვალავი ფერით სამშობლო

ბევრჯერ მოვწურავთ მწიფე ბროწეულს

ეს იყო კახეთი

ზღვა

ვერის წყალზე

მე მირჩევნია ერთი ხოხობი

ნაძვის წიწვებს სწიწკნის წვიმა

გაუფრენელი მერცხალი და გაფრენილი სიცოცხლე

ღამე ფშავში

ოლოლები

შემოდი მეკვლევ!

მინდვრის ყვავილი

თოვლა

საგურამოს მიმწუხრში...

გომბორიდან

მზეო, იცინე

სად არიან მერცხლები...

დედობილი

დროშა, აფრა გვეძახოდა...

სამაისო

პოეტი მუდამ ალამდარია!

პოეტები

კარმენ

თვირთვილა

მე შენს სიყვარულს ზღვად ავიდევნებ...

წვიმა მთაში

მცხეთური ელეგია

შთაგონება

სევდა მიწისა

ვარსკვლავთა ფაფარს...

სექტემბერი

* * * (11)

თამარდედა

მატენდარანში

ჩემი სოფელი

ვინ მემდურება?

ალაზნის ველი

შეხედე ტაძარს...

მეკვლის სიმღერა

ქებაჲ ქართული ვაზისა

ბესიკის ღამე იასში

თუშაია

ბოლნისის ტაძრის ქვა მეხუთე საუკუნისა

წინაპართა შემოხედვანი

სამშვილდე

იკორთა

წარწერა წინანდლის მარანზე

დავბერდი?

ჭაღარა

ფიროსმანის ბორანი

მთვარე - ღამის თამადა

* * * (12)

ექსპრომტი

ყველა ხეები დღეს ამიყვავდნენ

გადამივიწყე...

მოწოდება

ეს დღე ჩემია!

კატინა

ესენინი

* * * (13)

ახლოს მოიწი, სამშობლოს გულო!

ოსტატის დაბადება

პაოლოს, ტიციანს...

* * * (14)

* * * (15)

საინგილო

* * * (16)

თამარ

სვეტიცხოველი

საცრემლე

* * * (17)

* * * (18)

* * * (19)

ზვავი

* * * (20)

* * * (21)

* * * (22)

* * * (23)

მაიკო ორბელიანის სურათზე

* * * (24)

ნატას

ალილო

* * * (25)

* * * (26)

* * * (27)

* * * (28)

* * * (29)

შაორი

* * * (30)

* * * (31)

* * * (32)

* * * (33)

წინაპარ პოეტებს

ფიროსმანი

ფიროსმანი (2)

* * * (34)

* * * (35)

* * * (36)

* * * (37)

* * * (38)

ბიჭო-გოგია

* * * (39)

* * * (40)

* * * (41)

* * * (42)

თვით მზე წერილს მწერს

* * * (43)

* * * (44)

* * * (45)

* * * (46)

* * * (47)

* * * (48)

ოქროს ჯვარი

* * * (49)

* * * (50)

* * * (51)

* * * (52)

თელავის ჭადარს

* * * (53)

გარდასულს მეცნიერს

ფიფინურები

* * * (54)

საღამური სიმღერა მონადირისა

* * * (55)

ფერფლი

ვაჟა-ფშაველა

შიო მღვიმელი

ლექსის დაბადება

საქართველოს

ქართველ ახალგაზრდობას