ვისაც რა უნდა უყვარდეს,

სულ სხვაა ჩემი ტრფიალი:

მიყვარს პირწმინდა ნამგალი,

მისი ყანაში ტრიალი!..


თავი მოუკვდეს ზოგიერთს,

რომ იტაცებენ სხვისასა…

საწყალ კაცს ჯიბეს აჭრიან,

ურცხვად ივსებენ ქისასა.


ქორი ვარ, სხვას რომ მოვტაცო?

რად გავიშავო პირი მე?

გარს შემოვევლე ჩემს გუთანს!

ჩემი სახნისის ჭირიმე!


რად დავიბნელო სიხარბით

სამიწე წუთის თვალები?

ხერხსა, ხელეჩოს, სატეხსა,

ნაჯახ-ცულს ვენაცვალები!..


რაც ჩემი ურმის არ არის,

სახლში არ შემიტანია!

ღმერთმა მაშოროს, რაც ჩემის

ოფლით არ გამიბანია!


ბედს არ ვემდური, ღმერთს ვმადლობ!

თავი არ მომაქვს საკვეხნად,

თავდებად მაღლა ზეცა მყავს

და დედამიწა ამ ქვეყნად.


ვისაც ვინ უნდა უყვარდეს

სულ სხვაა ჩემი ტრფიალი,

სანამდი მადლით დამყურებს

საშვილიშვილოდ ღვთის თვალი.


1890