(ვუძღვნი პაწია ლევანს)
იზარდე, მწვანე ჯეჯილო,
დაპურდი, გახდი ყანაო;
იკურთხოს იმის მარჯვენა,
ვინც გთესა, მოგიყვანაო!
დაპურდი, ჩემო ნუგეშო,
იზარდე თანდათანაო;
ზეცამ გიგზავნოს ცვარ-ნამი,
მზემ შუქი გფინოს თანაო.
ქარმა გაღელვოს ზღვასავით,
მწყერმა მოგძახოს ნანაო;
იზარდე, გაახარევი
ყმაწვილი ჩემისთანაო.
შრომის შვილი ვარ ყარიბი,
არავინ გამიტანაო:
ვისაც კი ძმურად მივენდე,
მან გულს დამასვა დანაო.
ნეტავი აქ არ მამყოფა,
ქალაქში ჩამიყვანაო:
მასწავლა რამე ხელობა,
მასწავლა ანა-ბანაო.
ამაღლდი, თავი დაისხი,
ჯეჯილო, ნორჩო ყანაო;
იმისი საზრდო შეიქენ,
ვინც გთესა, მოგიყვანაო.
ნამგლებით გარსა გეხვივნენ
ბიჭები ჩემისთანაო:
პეტრე, გიორგი, თევდორე,
ბესო და ალმასხანაო.
ჯერს უმზადებდეს თინია,
ა იმ ბერ კაკლებთანაო;
სოსოს ხელადა მოჰქონდეს,
ცივცივი წყაროდანაო.
1885 წ.
მკათათვე დადგა, ჩამოცხა,
ხმელია ყანა სამკალი;
სიცხისა ლული ტრიალებს,
მუშის მტანჯველი, ტიალი.
ბიჭები მკიან ყანასა,
ნამგლებს გაუდის ჟღრიალი;
ჰაერი აღარ მოძრაობს,
არ ისმის ფოთოლთ შრიალი.
სამკლისა პირსა პანტის ქვეშ
დარბიან გოგო-ბიჭები;
ღორ-ხბო დაყრილა ჭალის პირს,
სიცხით შეჰკვრიათ კრიჭები.
არსად სჩანს კაცის ერთგული
ქოფაკი ძაღლი თოლია,
ჩირგვს ქვეშა წამოწოლილა,
სადაც რომ რბილი მოლია.
მუშა იძახის “ჰოპუნას”,
გადუღეღიათ გულები;
ყანის მკას მწკრივად მისდევენ,
ვით ერთად გადაბმულები.
მზემ გადიხარა, აგრილდა,
მიწყნარდა ნამგლის ტრიალი;
ფრინველთა მორთეს გალობა,
ფოთლებმაც იწყეს შრიალი.
შინ ბრუნდებიან მუშები,
სიმღერას გააქვს გრიალი;
ძნით დადებულმა ურმებმა
უსაპნოდ მორთეს ჭრიალი.
მოდიან გოგო-ბიჭებიც,
უკან მოსდევენ ხბორებსა;
თოლიაც თავის თეთრ კუდსა
მორბის და მოაქროლებსა.
1885
 |
დაბადების თარიღი: 1 ივლისი, 1850 გარდაცვ. თარიღი: 13 მარტი, 1887 (36 წლის ასაკში) კატეგორია: პოეტი დაბადების ადგილი: სოფელი გარდატენი, გორის რაიონი. 1880 წელს გამოქვეყნდა მისი ლექსების პირველი კრებული – "სტვირი"; მისი პატრიოტული ლირიკა ("წუთისოფელში ცხოვრება", "ახალ მოლექსეს", "მოხუცის სინანული") "თერგდალეულთა" ზეგავლენას განიცდიდა; პოეტის ზოგიერთი ლექსი სიმღერად იქცა ("სამშობლო", "მუშის სიმღერა", "ბედის წყარო"); ჩაგრულთა ხსნის ერთადერთ პირობად პოეტს ცოდნის შეძენა მიაჩნდა; ცოცხალი სასაუბრო მეტყველება, გულწრფელობა და უშუალობა მის ლექსებს ხალხურ პოეზიასთან აკავშირებს; მისი პირადი არქივი დაცულია საქართველოს ხელნაწერთა ეროვნულ ცენტრში. წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.2. – თბ., 2012. – გვ.277 მკათათვე ჯეჯილი მუშის სიმღერა თამარ დედოფლის ლექსი ია |
ენა
სამშობლო
გლეხის პასუხი
წუთისოფელში ცხოვრება
კალამს
ბედის წყარო
სისაწყლე