* * *

ვინცა გნახოს, კვლავცა გნახოს, არ იკმაროს, კიდევ გნახოს;

თუ მოგშორდეს, ცრემლით გძებნოს, და რა გპოვოს მან გაღმერთოს.

მისი სიტყვა, მისი ფიქრი, თუ არ შენდა, არსად იყოს,

შენთან მის დღე ბრწყინვალებდეს, უშენოდა დაებნელოს!


1840 წ.

როს გარდაშლიდე,

მეც დამხედავდე,

განიღიმებდე,

მომიგონებდე.

მარამა ვა თუ მე ესრეთ ვარ შესაბრალო ბედისა,

რომ არღა მოგაგონდები მეორედ გადაშლამდისა?


1831 - 1832 წ.წ.

* * *

დავბერდი, ბედს ვერ მოვესწარ, დაემხო ჩემი სამშობლო,

გულს მიკლავს უიმედობა, საფლავს ჩავდივარ სიმწარით...


1883 წ.