მინდა აგიხდინო ყველა ნატვრა, შენთვის ვარსებობდე მინდა,
მინდა მოვყვებოდე შენს ნაკვალევს, გთხოვ, ნუ მომიშორებ გზიდან,
მინდა დაგიკრიფო მზის სხივები, გულზე გადაგფინო მძივად,
მინდა მიმოვფანტო ეს ღრუბელი, რომ არ მოგაკარო წვიმა.
შენ ხარ სინანული ჩემი, გრძნობა და სიგიჟე ფიქრთა,
თითქოს ბევრის მთქმელი, მაგრამ მაინც უპასუხო კითხვა,
შენით მიღამდება დღე და შენით მითენდება დილა,
შენ ხარ მონატრება ერთი, შენი მონატრება მტკივა...


25.04.2007

წაიღეთ ჩემგან ეს სილამაზე,

წაიღეთ ჩემი თვალების ეშხი,

ოგონდ მაჩუქეთ ბედნიერება,

თუნდაც სულ ცოტა, თუნდ ერთი პეშვი.

წაიღეთ ჩემგან წვეთები ცრემლის,

ეს მარგალიტნი სულის შექმნილი,

გთხოვთ, შემარიგეთ ბედნიერებას,

რომ აღარ ვყავდე მას განდევნილი.

მოდით, წაიღეთ მშვენება თმების

და ეს სიწითლეც ამ ბაგეების,

მისი ცქერით რომ სულ მუდამ ტკბებით,

საწყისი ცოდვის და აღელვების.

წაიღეთ ხელის გულების სითბოც

და სინატიფეც თუგინდ თითების,

გულს ნუ წამართმევთ ერთადერთს მხოლოდ,

მე მის გარეშე აღარ ვიქნები...


25.04.2007

შემცივდა და მზემ სხივები მომაფარა შიშველ მხრებზე,
ავტირდი და თვალს შეაშრო ცრემლი სითბომ,
მოვიწყინე... არ მაცადა არც მოწყენა და თითებზე
ჩუმად კოცნით მომეფერა... გამეღიმა ცოტაც თითქოს...
ფიქრს გავყევი... წყალს დაეცა და სინათლე მომაყარა,
ქარს მივენდე... თამაშიც კი აუკრძალა ჩემთან ნიავს,
მიმოფანტა ღრუბელი და წვიმაც აღარ მომაკარა...
განა ოდეს ვიფიქრებდი, რომ ვნახავდი მზეს ეჭვიანს?!...
მიმეძინა... აიკრიფა სხივები და მომასვენა,
აამღერა მერე დილით ისევ ჩემთვის ფრინველთ გუნდი,
აკაშკაშდა, სიყვარულით გამიღიმა, შემომხედა,
სიხარულით ჩამჩურჩულა: " დაგიბრუნდი! დაგიბრუნდი!"
შემომხედა თვალებში და შეცბა უცებ... დარდი ჰპოვა...
და მის სახეს განცვიფრებამ შეაყინა გაღიმებაც...
მიხვდა... მიხვდა, რომ სხვა მიყვარს და უსიტყვოდ მიმატოვა...
თუმცა ამით მან ხომ ჩემთვის თვის სიცოცხლეც გაიმეტა...


25.04.2007