სადაც გინდ ვიყო, რა მგამა, ყოფაცა მქონდეს ნებისა.
რუსთაველი.
ნუ დაატყვევებთ შროშანსა, ნუ ჩასვამთ გალიაშია:
ღმერთმა შეასხა მას ფრთები, ფრინავდეს,სტვენდეს ბაღშია.
ნუ დაატყვევებთ არწივსა: მთა-კლდეა მისი სამშობლო,
მის სანავარდო ცა არის, მის სადგურია ფრიალო.
ნუ დაატყვევებთ გულს ტურფას: იმისი გული ზღვა არის;
ვინც უყვარს, დეე მას წაჰყვეს, სიკვდილი არის სხვა მისთვის;
ღმერთმა მას მისცა ის გული, მის არსი იმის გულია,
იმის სიცოცხლე და შვება მხოლოდ ის სიყვარულია!
ნუ დაუტყვევებთ კაცს აზრსა, თუმც იყოს არა მცნებისა;
დეე, მაღლა თქვას, წარმოთქვას,—მაშია ყოფა ნებისა.
ღვთის ქმნილს გალია არ შვენის, რად იყოს ტყვეობაშია?
ბევრით სჯობია სიკვდილი სიცოცხლეს გალიაშია.
1882 წ.
