ვიწყო წერა მაჯამით,

დაშვრეს ჩემი მაჯა მით;

ღებევ, ნეკტარის ნაცვლად

მასვი, ვასტირ მა ჯამით.

მუზნო, ჩემ კერძ მომართვით

მოდით ებნის მომართვით,

გრაციის აღსამკობად,

ლექსნი თხზულნი მომართვით.

მსურს მას ვრქვა ბაიათი

შემკული ბაიათი,

კუპიდონისა ისრებს

ვინ ისვრის ბაიათი.

ბედსა ვხედავ მზარადა,

რისხვას მირევს მზარადა,

მიკვირს თუ კრული გული

საკვდად არის მზა რადა?

გული ეშხზე წარეგო -

მის ლახვარზედ წარეგო;

სუსტ ქმნილი დანაშთომი,

ცრემლო, შენ არ წარეგო!