შენის გონების სხივნი ესრედ ბრწყინვენ ძლიერად,

შვენებაც გინა არა გქონდეს, მით იმნათობებ;

შვენება შენი ესრედ მძლევლობს ამ ქვეყნიერად,

რომელ გონების უმწეოდაც ნამდვილ იმფლობებ!

მარამ რას ხელ-ჰყრი, მარქვი, მაგა ნიჭთა კეთილთა,

თუ გული შენი სიყვარულსა არ მიიკარებს?

მგრძნობელობა ჰსჯობს ყოვლთ თვისებათ, ცით მოვლენილთა,

შვენებასაც და გონებასაც ის ასულდგმარებს!