ვინ აღვიდეს მაღალსა მას მთასა წმიდასა,

სადა ჰგალობენ ანგელოზნი ღვთისა დიდებას?..

— სულითა წრფელი, მშვიდი გულით, ფიქრით განწმენდილ,

ვის არ შეეხო ზაკვის გესლი ძმისა განკითხვად

და სიყვარულით შეიწყალა ცდომილი ვნებით...

ვინცა ამ სოფლის დიდებასა მზეებრ მნათობსა,

მონებრ არ მიჰსდევს, ჰსცნობს რა მის შუქს ფუჭწარმავალსა

ვინც ძლიერებას ხმითა მაღლით ამცნო სიმართლე

და ძმას დაცემულს მიჰსცა ხელი და აღადგინა!..

იგი აღვიდეს მაღალსა მას მთასა წმიდასა,

ღვთისა დიდების გალობითა ნათელ-მოსილი.


1879 წ.