* * *
წუთისოფელში ცხოვრება
შემექნა გასაჭირადა;
მიჯობს, რომ მოვკვდე დროისად,
რად დავალ ქვეყნის პირადა!
არ იქნა, სადაც მინდოდა,
ვერ გავიყვანე არხია;
ვერ დავაბრუნე, რაღა ვქნა,
წაღმა ცხოვრების ჩარხია!
რად არის კაცი ცოცხალი,
რომელიც ქვეყნის ბარგია,
ვინც რომ მოქმედებს თავისთვის
სხვას კი არაფერს არგია?
1886 წ.
