აწ დაისვენე, მშვიდობით,

შენ, ჩემო სუსტო კალამო,

ბოროტის გულის გამგმირო,

მაგრამ კეთილის მალამო!..

გამჭირვებია ცხოვრება,

ვზივარ და მწარედ ვტირია:

ბევრი რამა ვთქვი საგრძნობი,

მაგრამ მსმენელი ძვირია!