შველი ხარ თუ ზამბახი, სუფთა და მოკამარე,

შენ მიწისა არა ხარ, შენ არ გიცნობს სამარე,

 

შენ მთვარის ფეშქაში ხარ და ყვავილთა სამოსი,

შენზე ფიქრიც სურნელობს, ვით ცეცხლზე ბალსამოსი -

 

ჩემთვის თვალშეუდგამო, ჩემგან შესამკობი ხარ -

ერთი ხარ და ზარიფი, ათას ყვავილს სჯობიხარ.


1917 წ.