ციცაგის ასულს
1
დაჭორფლილი ყვითლად მეფისქალები,
ახალგაზრდა ბატონიშვილს ელიან;
მათი ფიქრი ზაფხულივით მწველია.
მოლოდინში ჭლექი მეფისქალები
გაჰყურებენ გზას მიქანცულ თვალებით -
თმახუჭუჭას ელიან და ელიან:
ქარვას ჰშლიან ჩუმად მეფისქალები
ბაღდადებში ბატონისშვილს ელიან!
2
იღლებიან ფარჩის საბნის სწორებით,
ცხელ სიზმრებში შიშველ უბეს ჰფარავენ;
შარაგზაზე, ჯერ არ მოსჩანს არავინ!
ისევ დაღლა... ისევ საბნის სწორება...
ახ! დურბინდში მარიხს მიესწორება,
მას ტიროსის ქსოვილები ჰფარავენ -
ზურნით მოდის! თავის ამაყ სწორებით
მივეცემით!
და თეთრ სხეულს ჰფარავენ!..
1917 წ.