სონეტი, სონეტი ქართველ ჰუსარებს!
პაოლო იაშვილი
ჩხარი. ჩქაფანი. აქარება გულარდაშარი.
ღია მზვარიდან აზავთული თვალი დურაჯის.
თქვენთან ჯირითში გაიხარებს თეიმურაზი.
და სააკაძე გაჟრიალებთ, როგორც ყაჟირი.
ამტვრიანებულ ყაბახების გელით ტაშირი.
ჟანგიან თასებს ავარვარებს ვერცხლის მურაზი.
გიცდით ქალები ხაბარდებში ჟღალი მურასით.
გათრობთ შაბაში: ვინ იქნება მათი ვაზირი.
და სატევრები ქარქაშებში არ ინახება.
ავჟანდის ჟღერით, რახტის ცემით ვით ყიფჩაღები.
ხმლის მარაოთი ჩაუქროლებთ მთვლემარ ხალიფას.
აათამაშებთ სისხლიან სულს ნარინჯის მთებში.
მთვრალი სალომე დაიჟინებს თქვენს თავებს თეფშით.
როცა თვალები გაგეხსნებათ მთვარის ყალიბად!..
1918 წ.
