ალვის შტო იყავ, სარო, ლამაზი,

მოგკვეთეს თურმე, ზეცას წახველი...

სადა ხარ მტკვარზე მოჭრილო ხეო,

ნუთუ არ წაგყვა მიწის ნაღველი?

ჩამო, აჰყვავდი... ბრწყინავს მაისი,

ყველა ხეების გამომჩარხველი...


1928 წ.