1

 

ცაში პირველი ნამეხარია,

გამოიშალა ნუშის ფურცელი,

რა მიხარია,

ასპიტ ზამთარს რომ გავუძელი.

 

2

 

ცაში პირველი ნამეხარია,

ცამ დაიგლიჯა ლურჯი მუცელი,

ამობამბული გახსნა სარკმელი, -

დაიგრიალა და თქვა სათქმელი, -

სიმღერა ერთი, გამოუცვლელი...

 

3

 

მე სად ვიჭექე, სადა ვმღეროდი,

სად ამოვიღე ლექსების ქარი?

ვერც ფალავნობის, ვერც მომღერალის

ვერ დავუტოვე ხალხს იადგარი.

 

4

 

გაუქმებული ახალგაზრდობა

გულზე მეთრია, როგორც სიმძიმე;

ყველა დღეები იყო მჩვრიანი,

ყველა ლექსები გამოვიძინე.

 

5

 

ოცდათერთმეტი წელი გასულა,

ვიხსენიები უკვე წარსულად,

და სიჭაბუკეც მიდის ვერაგი,

ძმებო, გამყიდეთ იოსებივით,

მამას უჩვენეთ სისხლში პერანგი.


1931 წ.