არავის ნახვა არ მინდა,

მე მხოლოდ შენთან მოველი...

მზევ, გულზე მოშუქებულო,

შენს სანახავად მოველი;

გულით, ფიქრით და ოცნებით,

ძვირფასო, შენთან მოველი...

 

ასე ბრუნდება ზღვებიდან

ქარში ნაწეწი ხომალდი.

ვით მთას არწივი ესწრაფის,

მეც ისე შენკენ ვქროლავდი.

 

ვით მოგზაური შინისკენ,

მე შენკენ მოვისწრაფოდი;

მე შენს სიყვარულს გამოვყე,

როგორც მთის ჩანჩქერს ნაფოტი...

 

იქნებ არ არი საჭირო,

რომ დღესაც შენთან მოველი?

იქნება ზღვაში ხის დარგვას

და აყვავებას მოველი?

ვით ბაღში მაისის წვიმა,

ძვირფასო, ჩუმად მოველი!


1937 წ.