მე გული წმინდა ვერცხლივით

ხალხის წინაშე ვატარე,

უმისოდ შუქი, ვერც სხივი,

სიტყვას ვერ გამოვატანე!

 

ვერცა ვთქვი ნასურვილარი,

არც ჰქონდა ნაპერწკალობა;

უხალხოდ მთქმელი ვინ არი,

სთქვას დიდი გულის გალობა!


1950 წ.