იყავ ბულბული, გედი იყავ და ორთეოსი,

შენი სიმღერა - ლოცვა იყო საქართველოსი!

 

შენი სიმღერა ნაღარის ხმას ცეცხლით მიება, -

საფლავებიდან ამოგყავდა შურისძიება!

 

აღდგენის იმედს წკრიალებდნენ შენი ცრემლები...

მამულისათვის დღესაც ძვლებით დაიმძევლები,

 

და მისთვის არი დაჩოქილი დღეს შენს წინ ერი,

ხალხის სუნთქვაში უკვდავებით რომ ისევ მღერი!


1960 წ.