ჰხედავ, არაგვი როგორ ალურჯდა,

როგორ იმსხვრევა ნავერცხლი ტალღა?

იქ - წიწამურის სვეტი დგას მუნჯად,

ცად ატყორცნილი მაღლა, სულ მაღლა.

 

ჩვენი გარეცხილ სირცხვილის ნიშნად,

დაღად ქართული სინიდისისა,

იქ სისხლნაცხები ოცნება იშვა,

ქართლის ამაგი იქ გაისრისა...


1960 წ.