ძმებო, ძმებო, სადა მყევხართ,

მეგობრებო, სად წახველით?

შეკავებულ ქვითინში თრთის

ცრემლი თქვენზე დასაღვრელი!

 

ჭაბუკებო, ვაჟკაცებო,

ნუთუ თქვენ ხმას აღარ ველი?

ისევ ისე დგას სუფრაზე

ეს ჭიქები დაუცლელი...

 

მაშ, მე, მერგო თქვენს სახსოვრად

დავაწვეთო პურზე ღვინო?

იმ ცეცხლოვან დღეთა ნიშნად

მხოლოდ ცრემლებს ვაწარღვნინო?!