ჩემს დაბადების დღეს, აივანზე

შემოფრენილა სამი მერცხალი,

ბჭობა და რჩევა ჩემზე ჰქონიათ, -

რა ბედი მივცეთ და რა ფერწყალი?

რა დავანათლოთ, წილი უყაროთ,

ჰქონდეს როგორი დასახელება?

ერთმა სთქვა: გული ამოუღაროთ,

ვგზავნოთ ღრუბლების დასაკერებლად;

მეორემ: მივცეთ გუთნისდედობა,

აბრუნოს ბელტი ქართულ მიწისა;

მესამემ ქართულ სიტყვის ვენახის

ყარაულობა მე დამიწესა.

ბოლოს დაასკვნეს:

- გინდაც სამივე მივცეთ უკლებლად!

თვე იწურება, მაინც არავინ

აღარა გვრჩება დასაჩუქრებლად.

სამი ხელდასმა მე მომანიჭეს,

და მეც ვისწრაფი, არ დავახანო

მერცხლების ნაკურთხს რაღა დამიჭერს,

რომ გაზაფხული ხალხს არ ვახარო!..