მე მინახავს თვალდათხრილი,

ჩოხა ეცვა მიწისფერი,

იდგა, როგორც მთების ჩრდილი,

როგორც მწყემსი, ხევისბერი...

 

ყელს უთრთოდა ოქროს ჩანგი,

შუქი უჩნდა ბეჭის ფრთაში,

ქუჩაშიაც თან ჰყვებოდა

არაგვის და თერგის ტაში!..