ბევრი ტკივილი ამიტანია და დამიღვრია უაზროდ ცრემლი,
ბევრი სიცივეც დამინახია, დამუნჯებულა დგეს გული ჩემი,
თურმე ყოველი მცდარი აზრია, რაც კი არსებობს სიტბოს შესახებ,
ნეტავი სიკვდილს აღარ მაცლიან??? ან ამ ცხოვრებას რად შევესახლე???
და ეს ცრემლებიც სიმწრის ნამია, ნამი, რადგანაც გამიშრა წვიმა,
ისევ ჩემს სულთან ბროლის ჯამია, ეს დროც უაზროდ შორს გაიჭიმა,
სითბოთი გული ღვინით ჯამია და გამოვცალო ფიალა მინდა
ჩემს მოსასმენად არვის სცალია, დგეს სადღეგრძელო უსიტყვოდ ითქვა...


26.04.2007