ხათუნა ტურძელაძე


























































































 		 * * * (მე როცა ვიგრძნობ, რომ შენ გჭირდები)

* * * (აფორიაქდა სული საბრალო)

* * * (როს ვფიქრობ შენზე)

* * * (დღეს ოცდაორი გაგიხდა წელი)

მოგეფერები

* * * (ყველაფერი, რაც კი არის ირგვლივ რამე)

მე მენატრება ...

* * * (ამბობენ, როცა წვიმს, ტირისო ბუნება)

* * * (ცრემლი რა არის?)

* * * (რად მანატრებ თავს)

* * * (დღეს გაზაფხული მობრძანდა ისევ)

* * * (იცი? მე წუხელ სიზმრად ვნახე შენი ხატება)

თვალები

* * * (სად გაფრენილა ოცნებების ჩუმი ლაშქარი?)

* * * (მინდა გითხრა, რომ შემიყვარდი, ვერ ვბედავ თუმცა)

* * * (ვარსკვლავებს ვითვლი ჩუმად)

* * * (დასძინებიათ ხეებს)

* * * (რად მიბღვერი ნეტავ?)

* * * (ვეღარ ვისვენებ, სავსეა გული დარდით და სევდით)

არ ვიცი, რატომ მეფერება ეს ცივი ქარი, არ ვიცი, რატომ ...

უკანასკნელი თოვლიც გაქრა, გამოზაფხულდა გულშიაც კვლავ ...

ვიცი, ღამეა, აღარ ჩანს მთვარე, ვიცი, წაშლილა დილის ...

სიტყვები ვერაფერს ვერ შველის სევდას, სიტყვები ვერა ...

შენ მომიტევე უფალო გვედრებ, ჩემი ცოდვილი ცხოვრება ...

ჩემო სიცოცხლე

* * * (ლამაზად მიჰხატვია ღრუბელი ცას)

ვუძღვნი თეა ყოლბაიას

გაგაუცხოვე...

* * * (ბულბულობას განა რამე სჯობია?)

ამ ცხოვრების ბრალია...

როცა მინდა, რომ...

* * * (ბევრი ტკივილი ამიტანია და დამიღვრია უაზროდ ცრემლი)

არ მინდა ძილი...

* * * (გაერთფეროვნდა სამყაროს ფერი)

დრო

* * * (რამდენი ღამე მითევია მე შენზე ფიქრში)

* * * (ჩუმად ფიქრში ჩაიფერფლა ღამე)

ვიცი

დამივიწყე!!!

* * * (ცვალებადია ჩემი ბუნება)

შენთან მინდა...

რომ ვიყო...

* * * (ფიქრად მომევლინე ღამის სიჩუმეში...)

აღარ გენატრები...

* * * (ისევ სიბნელე... ისევ ღამე... და ისევ ქარი...)

უარი

წაიღეთ...

მინდა...

* * * (მიიკლაკნება მდინარე დაღმით)

* * * (როცა ძარღვებში შეწყდება ჩქეფა)

* * * (ხმა მესმის ცრემლის, შენი ცრემლის, შენი ტირილის)

* * * (გარეთ ქარია)

* * * (ღრუბელი ზეცას თანდათან ფარავს)

* * * (სილაღე მინდა... სიმსუბუქე...)

* * * (გთხოვთ, მომეშველეთ, ისევ სევდით ვარ დათოვლილი)

* * * (მე მენატრები, მენატრები ისე ძალიან)

* * * (შემოდგომა ლამაზ წითელ-ყვითელ ფერებს)

* * * (მაოცებს მზერა მაგ თვალების აღსავსე ფიქრით)

* * * (გაქრნენ ფიქრები, გაქრა მუზა, გაქრა ოცნება)

* * * (ვითარც სამოსი მომეხვია სიჩუმე ღამის)

* * * (მე თუ ვერასდროს ვერ მოვედი, ძვირფასო, შენთან)

* * * (გაფრინდი სულო, ცად აფრინდი ძალიან მაღლა)

* * * (მინდა ფიქრები დაგირბიო, ისე შემოვიჭრა შენში)